در این پژوهش با استفاده از بازده های ماهانه، اندازه و حجم معاملات 45 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1387 تا 1390، رابطه میان بازده های کنونی، اندازه و حجم معاملات برای پیش بینی بازده های آتی مطالعه شده و همچنین به صورت ضمنی مسئله کارایی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش شناسی جیگادیش و تیتمن (1993) و دبانت و تالر (1985) صورت پذیرفته است. نتایج این مطالعه سودمندی استراتژی های شتاب و معکوس را در کوتاه مدت تایید نکرده، اما شواهدی از سودمندی استراتژی معکوس در میان مدت (3-9 ماه) و بلندمدت (24 ماه) ارائه شده است. پس از کنترل اثر اندازه و حجم معاملات نیز شواهدی از بازده غیرعادی استراتژی معکوس برای شرکت های با حجم معاملات پایین و بازده غیرعادی استراتژی شتاب برای شرکت های کوچک مشاهده شده است.