این پژوهش به بررسی عواملی که باعث تأخیر در انتشار صورتهای مالی سالانه‌ حسابرسی شده در شرکت‌ها می‌شود، می‌پردازد. به طور کلی این عوامل به دو دسته عوامل مربوط به ویژگی‌های شرکت گزارشگر و عوامل مربوط به حسابرسی تقسیم می‌شوند. بدین منظور تعداد 97 شرکت فعال در بورس اوراق بهادارتهران با استفاده از روش نمونه گیری غربالگری به عنوان نمونه انتخاب گردیده است و سپس فرضیه‌های پژوهش، با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره مورد آزمون قرار می‌گیرند. متغیرهای مستقل شامل اهرم مالی، اخبار خوب و بد (سودآوری و سود سهام نقدی)، اندازه شرکت و حاکمیت شرکتی و متغیر وابسته اصلی این پژوهش ، "تأخیر در گزارشگری" می‌باشد. به منظور اندازه‌گیری این متغیر، سه دوره شامل، دوره امضاء حسابرس، دوره ضمنی و کل مدت زمان گزارشگری در نظر گرفته شده است. نتایج حاصل از بررسی نشان می‌دهد که بین اندازه شرکت و دوره امضاء حسابرس و همچنین بین اندازه شرکت و دوره ضمنی تأثیری معنادار و منفی وجود دارد و در نهایت شرکت‌هایی که نسبت بدهی (اهرم مالی) بیشتری دارند، شرکت‌هایی که دارای اخبار خوب هستند و همچنین شرکت‌هایی که تعداد سهامداران عمده آنها بیشتر است، تأخیر بیشتری در انتشار صورت‌های مالی سالانه حسابرسی شده دارند.