موجودی‌های مواد و کالا، حجم عمده سرمایه در گردش شرکت‌ها را تشکیل می‌دهند. حداکثرسازی بازده حاصل از نگهداری موجودی‌ها، یکی از اهداف مدیران مالی است که این امر مستلزم شناسایی عوامل موثر بر میزان نگهداشت موجودی‌های مواد و کالا توسط شرکت‌هاست. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از تحلیل رگرسیون، عوامل تعیین‌کننده سطح نگهداشت موجودی‌ها در 158 شرکت در بازه زمانی 1381 تا پایان 1392 شناسایی شده و در ادامه با استفاده از الگوریتم‌های درخت تصمیم و شبکه عصبی، میزان اهمیت هر یک از عوامل، رتبه‌بندی گردیده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می‌دهد که به غیر از نسبت اهرمی و عمر شرکت، سایر متغیرها رابطه معناداری با سطح نگهداشت موجودی‌های مواد و کالا دارند. همچنین، نتایج رتبه‌بندی متغیرها نشان می‌دهد که مخارج سرمایه‌ای و اندازه شرکت دارای بیشترین اهمیت و جریان وجوه نقد عملیاتی و رشد شرکت، دارای کمترین اهمیت در تبیین میزان نگهداشت موجودی‌های مواد و کالای شرکت‌ها هستند.