ارزش سهام شرکت ها و تغییرات آن یکی از عوامل مورد توجه سرمایه گذاران، تحلیل گران مالی و مدیران شرکت های سهامی است. از این رو پژوهشگران به ویژه بنیادگرایان، درصدد هستند که بررسی کنند چه عواملی با ارزش سهام شرکت رابطه دارند. لذا در پژوهش حاضر تلاش شده است که بررسی شود آیا در ارزشیابی سهام شرکت ها، بین سه مدل سود تقسیمی تنزیلی، مدل سود باقیمانده تنزیلی و مدل تنزیل جریان های نقدی، تفاوتی معنی دار وجود دارد یا خیر. نمونه آماری این پژوهش شامل 97 شرکت از شرکت های تولیدی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در خلال سال های 1391-1382 است. در این پژوهش به منظور مقایسه توان ارزشیابی سهام شرکت ها با استفاده از مدل های مورد مطالعه از آزمون مقایسه میانگین جوامع استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان می دهد که اختلاف بین قیمت برآوردی سهام با استفاده از مدل سود تقسیمی تنزیلی و قیمت واقعی سهام کمتر از سایر مدل هاست و قیمت های برآوردی با استفاده از مدل سود تقسیمی تنزیلی نسبت به سایر مدل ها، تقریب نزدیک تری به قیمت های واقعی سهام ارایه می کند. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که از بین مدل های مورد مطالعه، قیمت برآورد شده با استفاده از مدل جریان نقد آزاد تنزیلی بیشترین مقدار ضریب همبستگی را با قیمت واقعی سهام شرکت ها دارد اما نمی توان از این مدل به عنوان مدل ارزشیابی سهام استفاده نمود، زیرا بین قیمت های برآوردی سهام با استفاده از این مدل و قیمت واقعی سهام تفاوتی فاحش وجود دارد.