یکی از مواقع برانگیختگی انگیزه‌های مدیریت سود، بازه زمانی تغییر مدیریت ارشد شرکت‌هاست. در این پژوهش با مطالعه نمونه‌ای از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1381 تا 1389 به بررسی مدیریت سود در سال آخر حضور مدیرعامل پرداخته شده است. فرضیه‌های پژوهش حاضر این است که در سال آخر حضور مدیرعامل، مدیریت سود افزاینده وجود دارد، رابطه تغییر مدیرعامل و مدیریت سود، مثبت است و اگر همراه با تغییر مدیرعامل، رئیس هیآت مدیره یا حداقل یکی از اعضای غیرموظف هیأت مدیره هم تغییر کند، رابطه مذکور تشدید می‌شود. بدین منظور تعداد 1099 شرکت سال انتخاب و از آزمون‌های تی تک­متغیره، دوجمله­ای و تحلیل رگرسیون بهره برده و از آزمون­های چاو و هاسمن به منظور انتخاب بین مدل­های ترکیبی، آثار ثابت و آثار تصادفی استفاده شده است. نتایج نشان داد در سال آخر حضور مدیرعامل، مدیریت سود افزاینده وجود ندارد. همچنین با استفاده از تحلیل رگرسیون، هیچ‌گونه رابطه مثبت معنی داری بین تغییر مدیرعامل و مدیریت سود یافت نشد؛ و این رابطه با تغییر هم‌زمان مدیرعامل با رئیس هیآت مدیره یا حداقل یکی از اعضای غیرموظف هیأت مدیره تشدید نمی‌گردد.