در سال‌های اخیر اطلاعات حسابداری و بازار با هم ترکیب و مدل‌های خطر برای پیش‌بینی درماندگی مالی ساخته شده‌اند؛ اما پژوهش‌های اندکی به بررسی این مدل‌ها در محیط اقتصادی ایران پرداخته‌اند. لذا در این پژوهش مقایسه‌‌ای بین قدرت پیش‌بینی ورشکستگی مدل خطر شام‌وی (2001) با مدل حسابداری پورحیدری و کوپائی (1389) و  مدل ادعای مشروط بارس و شام‌وی (2008) انجام‌شده است. این پژوهش از نظر هدف بنیادی تجربی و از نظر روش از نوع همبستگی است. برای آزمون فرضیه‌های پژوهش با استفاده از حذف سامانمند تعداد 242 شرکت که شامل 2281 سال-شرکت است، از بین شرکت‌های غیرمالی بورس اوراق بهادار تهران از سال 1382 تا 1393 انتخاب شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تابع رگرسیون لاجیت و منحنی مشخصه عملکرد سیستم استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که مدل خطر برای پیش‌بینی ورشکستگی در محیط اقتصادی ایران کاربرد دارد و از مدل‌های سنتی حسابداری پورحیدری و کوپائی حاجی (1389) و ادعای مشروط بارس و شام‌وی (2008) دقت بیشتری دارد.